De Schrijfkaravaan

Welkom bij de Schrijfkaravaan!

Een reizende schrijfschool, zo wilde ik De Schrijfkaravaan in het begin noemen, maar stilaan is het woord ‘schrijfgemeenschap’ beter gepast. Want veel mensen die een keer met De Schrijfkaravaan meereizen komen terug. En houden er blijvende vriendschappen aan over.

De Schrijfkaravaan ontstond in 2012, maar de zaadjes werden al veel eerder geplant. In alles wat me passioneert: schrijven, lesgeven, mensen met elkaar verbinden. En vooral: de kunst om authentiek te leven. En daarin is voor mij schrijven een belangrijk ingrediënt. Omdat je al schrijvend de wereld om je heen en in jezelf ontdekt. Omdat schrijven voor diepte zorgt. Ik ben een verwoed dagboekschrijver.

Zelf schrijf ik al van kindsbeen af. Maar het zou nog lang duren eer ik ook de durf had om boeken te schrijven.

Ik ging psychologie studeren, deed vormingswerk en gaf les, werkte jaren als (freelance)journaliste en deed zowat alles wat je in dat vak kan doen. Ik werkte als freelancer voor onder andere de De Standaard, en Feeling.

Zo rond het jaar 2000 gaf ik mijn eerste schrijfcursus. Hoe kan je een verhaal zo kan vertellen dat het de lezer meezuigt? Want een goed verhaal laat de lezer veranderd achter. En jezelf, door het te schrijven.

“Een groep zien ontstaan, mensen zien openbloeien, ik voel me altijd weer dankbaar als ik dat zie gebeuren.”

Als dagboekschrijfster en psychologe ontwikkelde ik voor mezelf een aantal oefeningen voor als het met het leven even niet meezat, of om los te raken uit een knoop. Gekke oefeningen, zoals brieven schrijven naar mezelf of een imaginair ‘interview’ doen met iemand die ik bewonder. Ze hielpen me steevast nieuwe inzichten krijgen, nieuwe wegen inslaan.

Toen ontdekte ik The Artist’s Way van Julia Cameron. Het gaf me de moed om mijn eigen literaire aspiraties niet langer zomaar als een mooie hobby te zien. Omdat The Artist’s Way, een twaalfwekenprogramma, nog zoveel sterker is als je het in groep doet, begon ik groepen te begeleiden. Al tijdens de eerste keer dat ik dat deed zag ik mensen openbloeien, veranderen, soms zelfs echte grote beslissingen nemen.

Een groep zien ontstaan, mensen zien openbloeien, ik voel me altijd weer dankbaar als ik dat zie gebeuren. Zo kwam het dat ik eind 2012 het plan opvatte voor een eigen ‘schrijfschool’.  De Schrijfkaravaan was geboren.

Intussen werden beetje bij beetje ook mijn eigen literaire dromen werkelijkheid. Eind jaren negentig nam vriend en medestudent Paul Verhaeghen me op sleeptouw om samen de brieven- en verhalenbundel De venusbergvariaties (Manteau, 1998) te schrijven. In 2008 verscheen bij Van Halewyck mijn eerste non-fictieboek: De verdwaalde ooievaar, over mensen met een onvervulde kinderwens. Mijn echte literaire debuut kwam er in 2015 met de roman Dat is wat ik bemin, uitgegeven door Cossee. In september 2021 verscheen mijn verhalenbundel En dit zal zo voorbij zijn, ook bij Cossee.

Intussen ben ik ook coördinator van SchrijversAcademie, een onderdeel van Creatief Schrijven, docent schrijftechnieken aan de Universiteit Antwerpen, nog steeds ook een beetje journalist en nog steeds met hart en ziel de drijvende kracht achter De Schrijfkaravaan.

Zo’n initiatief opzetten doe je zelden in je eentje. Graag wil ik Bart Budé, Isabelle Van Extergem, Iris Ieven, Suzanne Binnemans, Sofie Vandamme, Geertrui De Cock, Hilde Afschrift, Veerle Wauters, Nathalie Ampe en Lien Vanden Bossche bedanken, die allemaal hun steentje hebben bijgedragen tot dit initiatief en verder alle vrienden en deelnemers die me hebben aangemoedigd of blij hebben gemaakt dat ik dit kan doen.

Wie weet kan ik binnenkort ook jou ontmoeten.

Isabelle Rossaert

April 2022